Informatiefiche bouwwerk

Voor we op GIP reis vertrokken kregen we ook nog de opdracht om een informatiefiche te maken van een specifiek gebouw. Ik en Enrico kregen Centre Pompidou-Metz van Shigeru Ban toegewezen. Veel leesplezier!

 Centre Pompidou-Metz van Shigeru Ban

Shauni Vanderelst & Enrico Pavone

Biografie

Shigeru Ban werd geboren in 1957 in Tokio. Hij studeerde aan het Southern California Institute of Architecture van 1977 tot 1980. Hierna volgde hij les bij The Cooper Union School of Architecture tot 1982. Hij begon zijn carrière bij het architectenbureau van Arata Isozaki en in 1985 startte hij zijn eigen architectenbureau op.

Ban staat vooral bekend om zijn humanitaire gedachten die in zijn werk naar voren komt. Ook bouwen met karton is een typisch kenmerk voor Ban. Papier staat dan ook centraal in zijn gebouwen. Daarnaast gebruikt hij ook materialen als bamboe.

Shigeru Ban was de eerste architect in Japan die een gebouw ontwierp dat hoofdzakelijk uit papier bestond. Dit werd vooral gebruikt omdat papier en karton lage kosten heeft, duurzaam, herplaatsbaar en recyclebaar zijn. Een van de vele resultaten hiervan is erg populair “de doe-het-zelf-vluchtelingenonderkomens” die gebruikt werden in Japan na de Kobe aardbeving. Deze zijn zeer handig en goedkope onderkomens voor na een ramp.

Zo kan je Ban dus plaatsen in de groep ‘Ecologisch denkende architecten’ maar eveneens bij de modernisten, de Japanse experimentalisten of de rationalisten.

Centre Pompidou-Metz

Het Centre Pompidou-Metz is een museum voor moderne kunst, dat te bewonderen is sinds 12 mei 2010 in het stadje Metz. Het gebouw werd gemaakt in de vorm van een Chinese hoed. Het gebouw bevat 3 galerijen met een totale oppervlakte van 5000m2, een glazen kijkdoos met uitzicht op het historische Metz en heeft een centrale spits van 77 meter hoog. Deze hoogte verwijst naar 1977, het bouwjaar van het Centre Pompidou in Parijs. Het zwevende dak wordt ondersteund door een stalen ring dat bevestigd is aan de 77 m hoge spits. Het skelet van het dak is opgebouwd uit gewoven balken die een zeshoek vormen, dit was een zeer nieuw concept in de bouwwereld.

Binnenin het gebouw vind je een uitgebreid collectie van kunstwerken uit de 20^ste eeuw.

Het werd het thuis van een aantal werken van Picasso en andere kunstenaars zoals Matisse. Er worden inleidende workshops en educatieve programma’s aangeboden voor kinderen en tieners, dit dient als een spannende benadering van de artistieke schepping.

Voor het witte dak van het gebouw heeft de architect glasfiber en teflon gebruikt als materiaal. Zo wordt het daglicht slim gebruikt. Het dak is lichtdoorlatend naar binnen en lichtafstotend naar buiten. Zo vormt er zich een levende en open ruimte voor elk publiek. s ‘Nachts wanneer het gebouw van binnenuit verlicht wordt, is het frame van buiten af zichtbaar doorheen het transparante membraam.

Enkele leuke weetjes:

-Totale oppervlakte : 10,700m2

-Oppervlakte galerij : 5,000m2

-Studio: 196 zitplaatsen

-Auditorium: 144 zitplaatsen

-12,000 m3 beton (fundering & het gebouw zelf)


-750 ton aan steigers

-1,500 ton aan wapeningsstaven

-18 km aan balken

-970 ton aan constructieve staal

-650 ton hout

-het houten dak bestaat uit 16,000 verschillende delen

-8,000 m2 PTFE glasweefselfolie

-75,000 man uren